Ποθώ το στόμα σου. Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)

Ποθώ το στόμα σου , τη φωνή , τα μαλλιά σου ,
Σιωπηλή πεινασμένη ενεδρεύω στους δρόμους ,
Το ψωμί δεν με τρέφει , η αυγή με ταράζει ,
Αναζητώ τον υγρό ήχο των βημάτων σου όλη μέρα .
Ορέγομαι το λαμπερό σου χαμόγελο
Τα χέρια σου το χρώμα του άγριου σιταριού
Ορέγομαι τα χλωμά πετράδια των νυχιών σου
θέλω να καταφάω το δέρμα σου σαν ολόκληρο αμύγδαλο .
Θέλω να καταφάω την ηλιαχτίδα που τρεμοπαίζει στην ομορφιά σου
Τη μύτη , άρχοντα του αλαζονικού σου προσώπου
θέλω να καταφάω την φευγαλέα σκιά απ τα ματόκλαδα σου .
Και περπατώ πεινασμένη οσφραινόμενη το λυκόφως
Ψάχνοντας για εσένα , και τη ζεστή σου καρδιά
όπως το πούμα στη χέρσα ερημιά.